STANOWISKO NR 6/2015/VII
Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie
z dnia 12 sierpnia 2015r.

w przedmiocie projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

Odnosząc się do przedstawionego projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie wyraża następujące stanowisko:

1. W projektowanym § 1 pkt 2 OWU wprowadzono definicję harmonogramu. W zakresie, w jakim przez harmonogram należy rozumieć informacje na temat dostępności miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej oraz personelu udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej wraz z harmonogramem jego pracy, definicja ta jest spójna i logiczna. Niestety nie można tego samego powiedzieć w przypadku próby objęcia pojęciem harmonogramu informacji dotyczącej sprzętu i aparatury medycznej. Co prawda możliwe jest ujęcie w akcie prawnym definicji różniących się swoim zakresem od rozumienia danego wyrażenia w języku potocznym, niemniej nie zasługuje na aprobatę wprowadzanie definicji całkowicie odbiegających od znaczenia danego słowa w języku polskim. W tym konkretnym przypadku przez harmonogram w języku polskim rozumie się opis kolejności i czasu trwania kolejnych etapów jakiegoś przedsięwzięcia. Z całą pewnością pojęcie to nie obejmuje wykazu sprzętu i aparatury. Zdaniem Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie w przypadku wykazów nie związanych w żaden sposób z opisem kolejności lub czasu trwania, należałoby użyć innego sformułowania, np. lista, wykaz, spis, inwentaryzacja. 
2. W opinii Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie doprecyzowania wymaga definicja rozliczenia wykonania umowy zawarta § 1 pkt 10 OWU. Nie jest trafne wskazanie, że rozliczeniem wykonania umowy jest ustalenie stanu faktycznego, na podstawie którego dokonana zostanie płatność za świadczenia opieki zdrowotnej zrealizowane w ramach umowy. Zgodnie ze słownikowym znaczeniem słowa rozliczenie to: uregulowanie wzajemnych należności i zobowiązań, załatwienie spraw finansowych lub podsumowanie czyjejś działalności. Natomiast sformułowanie „ustalenie stanu faktycznego” ma o wiele szersze znaczenie niż rozliczenie. Zdaniem Prezydium ORL w Szczecinie należałoby zastanowić się nad definicją oddającą znaczenie sformułowania „rozliczenie”. Przykładowo za rozliczenie umowy można by było uznać ustalenie zrealizowanych świadczeń opieki zdrowotnej, na podstawie którego dokonana zostanie płatność za świadczenia opieki zdrowotnej w ramach umowy.
3. Prezydium ORL w Szczecinie pozytywnie ocenia uwzględnienie w projekcie nowych OWU, możliwości zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w ramach konsorcjum.
4. W projektowanym § 3 ust. 4 OWU planowane jest wprowadzenie kwestionariusza jakości określanego przez Prezesa Funduszu. W zakresie przedmiotowego zapisu pojawia się wiele, nierozstrzygniętych w OWU kwestii związanych z wypełnianiem przedmiotowego kwestionariusza oraz finansowaniem kwestionariusza. W OWU nie zostało rozstrzygnięte, czy koszty związane z koniecznością przeprowadzania kwestionariuszy będą w jakikolwiek sposób „refundowane” świadczeniodawcy, czy też świadczeniodawcy muszą wliczyć ich koszt w ceny poszczególnych świadczeń. Poza tym, dopiero z uzasadnienia projektu rozporządzenia możliwe jest uzyskanie informacji, co do zasad przeprowadzania ww. kwestionariusza. Zdaniem Prezydium ORL w Szczecinie tego rodzaju kwestie powinny zostać wprowadzone do treści omawianego rozporządzenia, jako akcie prawa powszechnie obowiązującego, nie pozostawione zaś w gestii Prezesa Funduszu. Rola Prezesa Funduszu powinna w tym zakresie ograniczać się do ustalania treści konkretnych ankiet w zależności od rodzaju udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej.
5. Prezydium ORL w Szczecinie negatywnie ocenia wykreślenie ust. 2 w § 13, który stanowił, iż w przypadku porodu, przyjęcie następuje niezwłocznie. Uzasadnienie przedmiotowej zmiany tym, iż poród z zasady wymaga pilnej interwencji nie jest naszym zdaniem przekonujące. Należy podkreślić, iż w przypadku nie przyjęcia przez świadczeniodawcę kobiety w czasie porodu powinno zostać to dodatkowo usankcjonowane. W przypadku pozostawienia omawianego zapisu w OWU, ewentualne działanie świadczeniodawcy sprzeczne z ww. omawianymi zasadami będzie dodatkowo sankcjonowane jako nienależyte wykonanie umowy z NFZ.
6. Odnosząc się do projektowanego zapisu §13 ust. 4, na podstawie którego odmowa przyjęcia dziecka do szpitala wymaga uprzedniej konsultacji z ordynatorem oddziału, do którego dziecko miałoby być przyjęte albo jego zastępcą, albo lekarzem kierującym tym odziałem w rozumieniu art. 49 ust. 7 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, nasuwa się wątpliwość zakresu pojęcia dziecka na gruncie omawianej regulacji. Choć sama idea wprowadzenia tego zapisu zasługuje na aprobatę, szczególnie w odniesieniu do najmłodszych pacjentów, o tyle w przypadku starszych dzieci wprowadzenie tego typu wymogów niepotrzebnie powodowałoby utrudnienia proceduralne związane z przyjęciem do szpitala. W ocenie Prezydium ORL w Szczecinie koniecznym wydaje się określenie w OWU maksymalnego wieku dziecka, do którego procedura ta byłaby stosowana. W przypadku braku takiego zawężenia, za dziecko będzie trzeba uznać każdą niepełnoletnią osobę. Ponadto w ocenie Prezydium ORL w Szczecinie wymóg uprzedniej konsultacji wprowadzony powinien być wyłącznie w sytuacjach odmowy przyjęcia dziecka przez lekarza bez wymaganej specjalizacji. Żądanie od lekarza – specjalisty w dziedzinie pediatrii dodatkowej konsultacji wydaje się nieuzasadnione.
7. Prezydium ORL w Szczecinie negatywnie ocenia propozycję zmniejszenia o 5 punktów procentowych możliwości przesunięć pomiędzy zakresami i rodzajami świadczeń (§ 20 ust. 4 pkt 2 i 3 projektowanego OWU). Uzasadnienie przedmiotowej zmiany nie jest przekonujące. Wynika z niego, iż planowanie zakupu świadczeń przez NFZ jest coraz dokładniejsze. Powyższe przemawia raczej za pozostawieniem dotychczas obowiązujących maksymalnych przesunięć punktów procentowych. Z uzasadnienia do projektu wynika bowiem, iż instytucja przesunięć nie jest nadużywana. Co za tym idzie nie ma potrzeby redukcji w tym zakresie, która miałaby wpływać dyscyplinująco na świadczeniodawców. Pomimo coraz dokładniejszego planowania, nie sposób dokładnie przewidzieć, na jakie zakresy świadczeń w danym okresie będzie większe zapotrzebowanie. Istnieją różne przypadki losowe, niemożliwe do przewidzenia w omawianym „dokładnym planowaniu”. Stąd też zdaniem Prezydium ORL w Szczecinie w pełni zasadne wydaje się pozostawienie dotychczasowych wartości możliwych przesunięć pomiędzy zakresami i rodzajami świadczeń.
8. Nie sposób nie odnieść się również do zmiany przewidzianej w § 23 ust. 1 OWU, polegającej na skróceniu terminu korygowania raportu statystycznego z 45 na 30 dni. Uzasadnienie konieczności rozdzielenia ww. terminu od terminu rozliczeń wynika najpewniej z problemów organizacyjno-administracyjnych Funduszu. Tymczasem w tym zakresie istotniejsze wydają się jednak interesy świadczeniodawców. W szczególności w przypadku większych świadczeniodawców skrócenie tych terminów wprowadzi zbyt duże obciążenie proceduralne. Oczywiście powyższa uwaga nie ma na celu umniejszania znaczenia prawidłowego sporządzania raportów, niemniej przy dużej ilości i różnorodności wykonywanych świadczeń tego rodzaju zmiany nie sposób ocenić pozytywnie.